مدل شناختی اضطراب در بیماران مبتلا به سرطان: نقش متغیرهای شناختی و فراشناختی

مقدمه: پژوهش حاضر به منظور بررسی مدل شناختی اضطراب بر اساس مدل دوگاس، در بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. در این مدل متغیرهای شناختی عدم تحمل ابهام، باورهای مثبت در مورد نگرانی، اجتناب شناختی، جهت‌گیری منفی به مشکل و اثرات مستقیم و غیرمستقیم آن‌ها بر نگرانی و اضطراب، در قالب مدل اندازه‌گیری و ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. روش: سیصد نفر از مبتلایان به بیماری سرطان به‌صورت دردسترس در یک بیمارستان و کلینیک شیمی-درمانی در اصفهان انتخاب شدند. داده‌های پژوهش با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که این مدل در بیماران مبتلا به سرطان از برازش مناسبی برخوردار است و روابط بین متغیرهای میانجی با متغیرهای برون‌زا و درون‌زا معنادار بوده و واریانس معناداری از نگرانی و اضطراب توسط متغیرهای مورد بررسی مدل در این گروه از بیماران تبیین شده است. نتیجه‌گیری: بررسی مدل پیشنهادی در این پژوهش نشان داد که داده‌های به‌دست آمده از شرکت‌کنندگان مبتلا به بیماری سرطان با مدل دوگاس (2004) برازش خوبی دارد.